Voorzitter Oranje Garde Klundert

19-01-1939     13-06-2009

Piet Ardon en Oranje Garde. Twee namen die de afgelopen tientallen jaren onlosmakelijk aan elkaar verbonden waren. En waarom…, omdat het ook echt zo was. Piet was de laatste hopman en als echte Gardist stond bij hem alles in het teken van de Oranje Garde. Alles moest ervoor wijken, tientallen jaren lang. Vroeger bij de wandelmarsen en later bij de drumband en samen met Toos bij de majoretten. En natuurlijk de zorg over het clubgebouw.

Alleen iemand met een onvoorwaardelijk gevoel voor saamhorigheid, voor het verenigingsleven, voor “De Garde”, kan dat opbrengen. Het is misschien niet meer van deze tijd, zoveel opoffering en doorzettingsvermogen voor een vereniging, waar zie je dat nog… Maar Piet liet alles staan voor de Oranje Garde. Dat heeft de vereniging gemaakt tot wat ze is. Een hechte club waar saamhorigheid hoog in het vaandel staat.

Afgelopen maanden hebben we met veel leden en vrijwilligers gebouwd aan ons nieuwe clubgebouw. Hoe trots was hij daarop… Weer die saamhorigheid. En hoe spijtig vond hij het, dat hij zelf niet mee kon werken. Gelukkig heeft hij de opening nog zelf kunnen doen, zoals hij ook nog aanwezig was bij de laatste avond van de avondvierdaagse.

Dat tekent Piet. Alles aan de kant, zelfs zijn eigen gezondheid, voor de Oranje Garde. En – optimist als hij was – altijd vooruitkijkend naar de toekomst.

Piet Ardon en Oranje Garde. Twee namen die onlosmakelijk aan elkaar verbonden zijn. Dat was – dat is – en dat blijft. Ook in de toekomst. We zullen daar allemaal voor zorgen.